Wat Pho
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Toety & Roel
21 Maart 2010 | Thailand, Bangkok
19 mrt
Vandaag zijn we vroeg op pad gegaan want we wilden naar de Wat Pho ( de grootste tempel van Bangkok) de flower market en china town. We zijn naar de pier gaan LOPEN ( pa )…dit is bijna niet te doen want overal staan taxi’s en tuk tuks die je overal heen willen brengen behalve waar jij heen wilt. Ze zeggen dat waar wij heen gaan niets te zien of te doen is. Maar wij willen nou eenmaal naar pier 13 waar we met de boot verder willen. Zeer irritant want 1 man wilde ons naar een budah brengen waar we al geweest waren , ondanks hun geroep dat waar wij gingen niets te doen was zijn we toch doorgelopen en hebben we bij de pier een dag kaart gehaald waarmee we dus de hele dag met de boot op bepaalde punten op en af kunnen stappen.
Bij pier 5 uitgestapt en richting de tempel gelopen. Daar stond dus een man van de tuk tuk die vertelde dat de tempel nog niet open was omdat de monniken nog aan het bidden waren. Maar hij kon ons wel naar de Black Budah brengen en naar de Export, dat is een soort juwelier die levert aan het buitenland. En daarna weer terug voor 40 bath. Erg weinig dus. Hij gaf dus een andere man opdracht om ons weg te brengen. Een vreselijke hitte in de tuk tuk en drukte op de weg waardoor we vaak stil stonden. De black budah is 250 jaar gemaakt en was helemaal zwart maar door de jaren heen hebben mensen steeds een stukje bladgoud op de budah geplakt waardoor de budah nu helemaal van goud is. Daarna werden we naar de export gebracht waar ze ons van alles lieten zien, heb een hele mooie ring van zilver met zwarovski kristallen gekregen. De tuk tuk man wilde ons naar de juwelen fabriek brengen waar hij dan een coupon zou krijgen voor benzine als hij ons daarheen bracht, we hadden daar helemaal geen zin in, hij zei dat we niets hoefden te kopen alleen maar rondkijken was genoeg, voor zijn coupon zijn we daar dus maar naar toe gegaan. We werden rondgeleid en daar zag je dus hoe ze de sieraden maakten enz we werden de trap opgeleid en kwamen bij een soort winkel waar je sieraden kon kopen. We gingen nog een keer de trap op waar je voor 300 bath een foto kan laten maken in klederdracht met de bijbehorende achtergronden.
We hebben ons naar de Wat Pho laten brengen waar we eerst water hebben gehaald want we stonden geregeld vast in het verkeer en het was vreselijk warm. Bij de Wat Poh moest je je schoenen uit en vrouwen met blote schouders moesten een doek omslaan. De budah is 45 meter lang en 15 meter hoog. De liggende posititie betekend dat hij in afwachting is van het nirvana, het punt van bevrijding in de reincarnatiecylus.
Daarna zijn we met de watertaxi doorgevaren naar China Town, wat een ongelofelijke drukte het was er zo druk dat je maar 1 kant op kon lopen door smalle straatjes met overal kraampjes. Meer met spullen voor handelaren die in grote partijen kopen van mooie zakjes en inpakpapier tot sieraden en zelfs steekwagentjes. Super druk….uiteindelijk maar een taxi genomen terug naar het hotel.
Vandaag zijn we vroeg op pad gegaan want we wilden naar de Wat Pho ( de grootste tempel van Bangkok) de flower market en china town. We zijn naar de pier gaan LOPEN ( pa )…dit is bijna niet te doen want overal staan taxi’s en tuk tuks die je overal heen willen brengen behalve waar jij heen wilt. Ze zeggen dat waar wij heen gaan niets te zien of te doen is. Maar wij willen nou eenmaal naar pier 13 waar we met de boot verder willen. Zeer irritant want 1 man wilde ons naar een budah brengen waar we al geweest waren , ondanks hun geroep dat waar wij gingen niets te doen was zijn we toch doorgelopen en hebben we bij de pier een dag kaart gehaald waarmee we dus de hele dag met de boot op bepaalde punten op en af kunnen stappen.
Bij pier 5 uitgestapt en richting de tempel gelopen. Daar stond dus een man van de tuk tuk die vertelde dat de tempel nog niet open was omdat de monniken nog aan het bidden waren. Maar hij kon ons wel naar de Black Budah brengen en naar de Export, dat is een soort juwelier die levert aan het buitenland. En daarna weer terug voor 40 bath. Erg weinig dus. Hij gaf dus een andere man opdracht om ons weg te brengen. Een vreselijke hitte in de tuk tuk en drukte op de weg waardoor we vaak stil stonden. De black budah is 250 jaar gemaakt en was helemaal zwart maar door de jaren heen hebben mensen steeds een stukje bladgoud op de budah geplakt waardoor de budah nu helemaal van goud is. Daarna werden we naar de export gebracht waar ze ons van alles lieten zien, heb een hele mooie ring van zilver met zwarovski kristallen gekregen. De tuk tuk man wilde ons naar de juwelen fabriek brengen waar hij dan een coupon zou krijgen voor benzine als hij ons daarheen bracht, we hadden daar helemaal geen zin in, hij zei dat we niets hoefden te kopen alleen maar rondkijken was genoeg, voor zijn coupon zijn we daar dus maar naar toe gegaan. We werden rondgeleid en daar zag je dus hoe ze de sieraden maakten enz we werden de trap opgeleid en kwamen bij een soort winkel waar je sieraden kon kopen. We gingen nog een keer de trap op waar je voor 300 bath een foto kan laten maken in klederdracht met de bijbehorende achtergronden.
We hebben ons naar de Wat Pho laten brengen waar we eerst water hebben gehaald want we stonden geregeld vast in het verkeer en het was vreselijk warm. Bij de Wat Poh moest je je schoenen uit en vrouwen met blote schouders moesten een doek omslaan. De budah is 45 meter lang en 15 meter hoog. De liggende posititie betekend dat hij in afwachting is van het nirvana, het punt van bevrijding in de reincarnatiecylus.
Daarna zijn we met de watertaxi doorgevaren naar China Town, wat een ongelofelijke drukte het was er zo druk dat je maar 1 kant op kon lopen door smalle straatjes met overal kraampjes. Meer met spullen voor handelaren die in grote partijen kopen van mooie zakjes en inpakpapier tot sieraden en zelfs steekwagentjes. Super druk….uiteindelijk maar een taxi genomen terug naar het hotel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
